در خبرها اومد که آقای ریس جمهور در یک اقدام زیبا 6 میلیارد نا قابل رو تقدیم دو تا باشگاه فوتبال کردن !!( اینجا بگم اول انتقادم از کسی خواهد بود که او را بر خیلی ها دیگر ترجیح میدم پس لطفا اگه خواستید و تونستید در انگ زدن به بنده مبنی بر دوست نداشتن و طرفدارنبودن آقای احمدی نژاد کمی عجله نکنید)
حالا
خب چند تا سوال درام که دوست دارم اگه کسی خواست جواب این حقیر رو بده
1- چرا وقتی که استانهای در کشور موجودند که جوانان اون با تحصیلات عالیه بیکارند و در به در دنبال کار میگردن و برای کار کردن هم حاضرن وام بگیرن و کسی نیست دستشون رو بگیره جناب ریس جمهور مهرورزانه به به یک اقلیت 50 نفری بازیکن با خرج های میلیاردی (توجه کنید این پول به هوادارن که نمیرسه میره تو جیب برو بچ فوتبالیست و همچنین مصطفی دنیزلی ) حال میده که پسین فردا تو استودیم آزادی همدیگر رو لت و پار میکنن؟
2- من که از خرج این پول بیت المال (بیت الحال ) بدین شکل ناراضیم و سهم خودم رو که حساب میکن یعنی 6 میلیارد تقسیم بر 70 میلیون نفر که میشه 85 تومان حرام میکنم ( البته از این 85 تومنها زیاد از جیب بنده رفته که اونا رو هم حرام میکنم بنده که راضی نیستم )
3- دم کریم باقری نیکبخت واحدی و انصاریان و منصوریان و همه و همچنین برادر عزیزمون جناب مصطفی دنیزلی گرم !! خاک تو سرمون شد رفتیم مهندس شدیم اونم دانشگاه ملی و بعد دوسال سربازی الانی بیکار تو خیابونا ول میخورم ....کاشکی میرفتیم توپ جمع کن آقایون میشیدم تا از صدقه سری پول مفتی که بازیکنان میگیرن یه انعامی به ما میدادن البته حاضر هم بودم کفش آقایون رو هم واکس میزدم که البته با موازین اسلامی هم مغایرت نداره چون عرق ریختم واسه واکس زدن و گرفتن ساک ورزشی بر و بچ تیم ملی و پیروزی و استقلال.....
4- باشه قبول واسه ورزش تو این وانفسای تهاجم فرهنگی باید هزینه کرد اما چرا این پول رو میدن به این دو باشگاه و نه به باشگاه های کوچیک که صد البته همین کوچولوها قهرمان پرورند و نه علی دایی پرور که بعد باخت ایران تو جام جهانی رفتش آمریکا!!
5- التماس دعا
روزی گذشت پادشاهی از گذر گهی
فریاد شوق بر سر هر کوی بام خاست
پرسید زان میانه یکی کودک یتیم
کاین تابناک چیست که بر تاج پادشاست
آن یک جواب داد چه می دانیم ما که چیست
پیداست آنقدر که متاعی گرانبهاست
نزدیک رفت پیرزنی کوژپشت و گفت
این اشک دیده من و خون دل شماست
برقطره سر شک یتیمان نطاره کن
تا بنگری که روشنی گوهر از کجاست