بنام خدا
( اعوذ بالله من نفسی )
سلام علیکم
خب بی تکلف زیادی در باره مساله مهمی بنام فوتبال خدمت حضرت عالی (ریس جمهور) عرض حالی داشتم من باب امر به معروف ونهی از منکر که فقط تکلیف شرعی را از گردن خویش ساقط نمایم چه همانند شما امانتی بنام قدرت تاثیر گذاری بر مسائلی چون ورزش را ندارم.
بی شک هر فردی که ر ساختار دنیا «دهکده جهانی» دنیا بنگرد می داند که بی شک یکی از جاههای یکه خانواده آن دهکده به زور آزمایی و نشان دادن پیشرفت و سرحال بودن خود مبادرت می نماید عرضه ورزش حرفه ایی در میادینی همچون المپیک حال جهانیش یا آسیاییش می پردازد که ود باعث میشود دولت ها برای پیروزی و سرفرازی در آن جا همانند عرصه های دیگر هزینه کند و نیرو تربیت کند و ......
ولی چیزی ک مهم است این است که آیا ورزش خود هدف غایی یک ملت و دولت آن میشود؟
یعنی همه دولت و ملت باید به خاک ذلت بنشینند تا فلان کسک یا فلان تیمک ! با هزاران میلیارد تومان هزینه به مدال طلا برسد ؟
آیا هدر دادن بودجه بیت المال برای کسانیکه یک جو غیرت ندارند و برای شیوخ عرب مثلا فوتبال باری میکنند ( تا آنها را بخرند !) هنگامی که خانواده هایی در این ملک آفت زده برای شام یک شبشان در میان آت و آشغالها دنبال مواد بازیافتی میگردنند و احیانا تکه سیب گندیده نخورده ایی جایز است؟
بنده میدانم طلا ریختن بر پای جهان پهلوان رضا زاده کم است اما دیگرانی که حتی نمی دانند که اولین گام پهلوانی دستگیری از ضعفا است چه سودی دارد؟
آیا فلان آقا ورزش میکند باعث میشود که آن کارگر بی نوا هم ورزش بکند ؟
یا فلان جوان تحصیلکرده کار پیدا کند؟
اما چه سود که ورزش بی خاصیت ما با آن سیستم دیوان سالاری حاکم بر آن و قهرمانانشان( نه پهلوانانش) جز با تزریق پول های کلان موتور محرکه دیگری ندارد ؟
مثال بارز این قضیه همین ورزش گلادیاتور پروریست که بنام فوتبال مشهور شده است آقای ریس جمهور اگر پول را خرج میکنید که بنده نوعی از فلان روستای لرستان و فلان بچه آهنگر گرمساری و هزاران کودک کارگر زاده اصفهانی و صیادزاده شمالی و جنوبی و برزگرزاده آذری و آن کودک ....... بنگرد که چگونه علی دایی و یا آرش برهانی و مهرداد اولادی چگونه با توپ و نه پارو ! پول درو میکنند و پدرشان را با تنفر ببینند که اینها چرا نرفتند نیکبخت واحدی بشون و ایضا معدنچی !! و بعدش بیاییم سر کلاس درس انشاء موقعی که می پرسن علم خوب است یا ثروت بگوییم فوتبال خوب است و یا موقعی که میگویند میخواهید چکاره شوید بگوییم هرگز راه پدرانمان را که از صبح جان میکندند را ادامه نمی دهیم و میخواهیم فوتبالیست شویم و بعضی هامان بگویند مثل مصطفی دنیزلی مربی پول جمع کن میخواهیم شویم.
اما اگر شما پول خرج این چاه بی ته میریزید که مردم دست از کار بشویند و صبح تا شب رجز خوانی ان آقایان را در روزنامه ها و ایضا برنامه بیست و سی سیما بنگریم و این بشود مایع تخدیر و مسکنی بر بی کاری ، بر بی پولی و هزاران بی چیزی دیگرمان شود مطمئنا به اشتباه نرفته اید که وقتی این دو تیم سرخ که از خون من سرخ شده وا آن تیم آبی که با اشک من آبی شده رودرروی هر تیمی قرار میگیرند نصف مملکت تعطیل میشود و اگر رودرروی هم قرار بگیرند یک هفته قبل تا یک هفته بعد از باری مملکت به کل تعطیل میشود و همه دردشان میشود اینکه داور از خارج بیاوریم و چند هزار دلار بدهیم و بعدش تو راچنین میکنم و آنچنان و اخر سر ، گرد هم
لیست کل یادداشت های وبلاگ?
